Market Çalışanların Yaşantısı ?
Günümüzde orta çaplı marketlerde çalışan işçilere on beş günde sadece bir gün izin veren market yönetiminin o işçiyi gerçekten özgür olduğuna nasıl ikna ettiğini hep merak etmişimdir. Bu nasıl bir motivasyondur ki kişi hiç durmadan çalışıp, banyo yapmaya bile vakit bulamadığı halde yaşadığı hayattan zevk alabilmektedir. Sanırım hayat şartları ne olursa olsun insanoğlunda müthiş bir yaşadığı ortama ayak uydurma ve alışma potansiyeli var.
Bu durumu kendi askerliğimden biliyorum. Askere ilk gittiğim zamanlar bulunduğum birliğin dışına çıkamama düşüncesi kendimi tutsak gibi hissetmeme sebep olmuştu. Askerde yapılması gereken bütün zorunluluklar beni son derece sıkıyordu. En basitinden her sabah yatağımı toplamak bile bana dayanılmaz bir işkence gibi gelirdi. Fakat terhis olacağım gün gelip çattığında kurtulacağıma sevineceğime, tam tersine içimde daha müthiş bir burukluk oluştu. Çünkü askerliğin getirdiği o disiplinli ortama alışmıştım.
Zannediyorum market, mağaza, pastahane çalışanları da bu şekilde günde on dört saat çalışmaya alışıyorlar ve o işyerinin zorlu ortamına ayak uyduruyorlar. Yoksa diğer türlü işinizi sevmek için çok özel bir sebebiniz olmadığı sürece, günde on dört saat çalışmak ve her gün aynı işi yapmak gerçekten çekilmez olurdu…
Bugün Avrupa’nın pek çok gelişmiş ülkesinde pazar günleri süpermarketler ve alışveriş merkezleri kapalıdır. İnsanlar pazar günlerini aileleriyle piknik alanlarında geçirirler. Süpermarketlere gitmek kimsenin aklına gelmez. Çünkü pazar günü dinlenmek süpermarket çalışanlarının da hakkıdır. Buna işçisi de memuru da kısacası herkes dahildir. Ama maalesef ülkemizde alışveriş çılgınlığı adı altında marketlerin en fazla iş yaptıkları günler Pazar günleridir. İşte bizim o alışveriş merkezlerinde gezmeye bayıldığımız pazar günlerinde bu ülkenin binlerce evladı çok düşük ücretlerle gece yarılarına kadar oturmak nedir bilmeden saatlerce ayakta çalışmakta ve tüketicilerin bitmek bilmeyen isteklerini karşılamaya çalışmaktadır.
Yorum Gönder